Dr Nikola Knežević polazi od povratka teologije ka pitanju njenog značenja u društvenom i „političkom“ kontekstu. Ovi navodnici u „političkom“ ilustruju nam koliko je težak i odgovoran zadatak bio pred njim. Na autoru je bilo – i on je to uspešno učinio – da ih skine, da „političnost“ teologije disertuje, objasni i odbrani pred licem teologije, ali i pred licem društva. Da teologiji prida njenu političku dimenziju prikazivanjem formiranja savremene političke teologije na Zapadu (pri čemu dolazi do izražaja njegova izvrsna erudicija, kao i izvesni afiniteti za kontekstualni pristup samim kontekstualnim teologijama).
Indikativan je nivo izvesne oštrije kritičnosti ka Šmitu, recimo, u odnosu na Moltmana. Nikola Knežević pokazuje, zapravo, empatiju prvenstveno ka onim misliocima političke teologije koji su njenu relevantnost mislili iz hristološkog jezgra celokupne hrišćanstvenost prema društvu, a ne obratno (iz konstruisane relevantnosti hrišćanskog ka teološkom sadržaju). To svedoči da je njegova misao spoznala i zamke relevantnosti, kojih nije lišen nijedan poziv za obnavljanjem značenja hrišćanske vere u društvenom i političkom kontekstu. (Prof. dr Darko Đogo)
