| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 321 |
| Godina izdanja | 2004 |
Znanost logike 3
3.300,00 rsd
1 na stanju
3.300,00 rsd
1 na stanju
| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 321 |
| Godina izdanja | 2004 |
Zbirka ogleda jednog od najznačajnijih ruskih religijskih autora, koji su delovali u periodu pre Oktobarske revolucije.
U knjizi sabrani tekstovi, nastajali najvećim delom u drugoj deceniji našeg veka, grupisani su u četiri odelјka. U prvom je reč o najnovijim knjigama filosofa dijalektičko-hermeneutičke orijentacije (Kučinar, Buha, Basta, Žunjić), koji su u prvoj polovini osamdesetih godina prošlog veka bili okuplјeni oko časopisa Theoria, bilo kao članovi redakcije ili saradnici. Odelјak otvara beseda o Mihailu Đuriću. U drugom autor ispituje neke aspekte (filosofske, teorijske, političke) radova pojedinih naših pisaca različitih generacija (Crnjanski, Kiš, Kovač, Krstajić). U trećem su sabrani ogledi o ispaštanju, Petronijevićevom tumačenju Nјegoševe filosofije i filosofskim počecima ruskog mislioca Alekseja Loseva. Završni odelјak čine razgovori o autorovim knjigama i drugim vidovima njegovog rada, vođeni u proteklih sedamnaest godina na stranicama novina, časopisa ili na radiju.
Teologija jednog teologa, dostojnog svog imena, ne može biti drugo do sami pokret njegovog uma i ljubavi, dok tražeći istinu o Bogu izučava Sveto Pismo i posmatra Božija dela. (Etjen Žilson)
Radovi sakupljeni u ovoj knjizi nastajali su u proteklih desetak godina i organizovani su po uzoru na moju raniju knjigu Filosofska delta (Beograd, 2009). I ovde je, naime, reč o četiri savremena srpska filosofa, pri čemu se usredsređujemo na onaj segment njihove stvaralačke aktivnosti koji je znatnim delom vremenski situiran u razdoblje između dva svetska rata.
Kako je veoma dobro poznato, Temida je bila grčka boginja suđenja, odnosno ispravne reči izazvane dobrim povodom. Skoro ravnopravna sa Zevsom, što simbolički ukazuje na moć i rang suđenja, odnosno status njene kritike, koja nije uzmicala ni pred velikim autoritetom, a kamoli onim uobičajenim.
Kandid je na kraju istoimenog Volterovog romana u dva navrata izjavio da „treba da obrađujemo svoj vrt“. Ovo se može ponoviti i za vrt srpske misli, ali ne tek stoga što, kako veli Turčin u Kandidu, „rad od nas odbija tri velika zla: dosadu, porok i bedu“, nego što je narečeni vrt deo naše tradicije pa njegovim negovanjem dajemo svoj prilog svetskoj misli i ujedno doprinosimo izgradnji našeg identiteta.
