| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 206 |
| Godina izdanja | 2012 |
Ruski mislioci i Evropa
660,00 rsd
3 in stock
660,00 rsd
3 in stock
| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 206 |
| Godina izdanja | 2012 |
Zbirka ogleda jednog od najznačajnijih ruskih religijskih autora, koji su delovali u periodu pre Oktobarske revolucije.
Prevod Kratila je sačinio dr Aleksandar M. Petrović prema Barnetovom oksfordskom izdanju Platovog teksta, kao i Proklov komentar prema Paskvalijevom lajpciškom izdanju priređenom početkom veka. Hrvatski prevod Dinka Štanbuka imao je popriličan broj nepreciznosti, čak i neprevedeno jedno Sokratovo pitanje i repliku na njega, što je u sadašnjem Petrovićevom prevodu izbegnuto.
U ovoj knjizi prikazane su vodeće škole tumačenja mitologije: njihove teorije, metode, stanovišta i mane. Svaka škola predstavljena je delima jednog ili dvojice istaknutih predstavnika ili utemeljivača. Njihove teorije su objašnjene, smeštene u društveni i istorijski kontekst kojem pripadaju i potom kritikovane. Njihovi postupci analize opisani su, pokazani na primerima i problematizovani.
U Logici i teologiji su sabrani svi Žunjićevi relevantni rezultati istraživanja vizantijske filosofije, koja je igrom slučaja započeo u leto 1975. godine. Žunjićeva knjiga je, svakako, najznačajniji rad o filosofiji Jovana Damaskina napisan na srpskom jeziku, ali i jedan od najboljih filosofskoistorijskih istraživanja njegove Dijalektike uopšte
„Averinceva odlikuje sjajno, izvorno poznavanje patristike; vrlina, danas sve ređa u istočnoevropskoj nauci, gde se iz ideoloških razloga, nepotrebno, a veoma štetno, zanemaruje svetootačka i uopšte crkvena tradicija u idejama i umetnosti – kao da to nije neotuđiva kulturna baština evropske civilizacije.“ (Akademik Dimitrije Bogdanović)
Kako je veoma dobro poznato, Temida je bila grčka boginja suđenja, odnosno ispravne reči izazvane dobrim povodom. Skoro ravnopravna sa Zevsom, što simbolički ukazuje na moć i rang suđenja, odnosno status njene kritike, koja nije uzmicala ni pred velikim autoritetom, a kamoli onim uobičajenim.
Naš davnašnji utisak da su Kišova beletristika i esejistika prožete filosofijom, zapravo je posledica prisustva određenih metafizičkih tema, o kojima je tako često govorio u svojim intervjuima. On je, međutim, ovim temama pristupao na način umetnika, književnika, „pučkog“ a ne profesionalnog filosofa. (Ilija Marić)
