Miodrag Pavlović, u knjizi antropoloških ogleda na temu žrtvenog obreda, nastoji da pronađe antropološku činjenicu koja je u korenu nastanka mita, i posredno, u korenu nastanka književnosti. Oslanjajući se na arheološke podatke srednjeg i mlađeg kamenog doba autor uočava kontinuitet kulturnih pojava koje imaju i sakralni karakter i znače podsticaj umetničkog i književnog stvaranja. Polazeći od kulture Lepenskog vira, preko neolitskih nalazišta širom Evrope, do podataka o hebrejskoj i helenskoj tradiciji, autor utvrđuje univerzalno prisustvo žrtvenog obreda i ukazuje na njegovu mitotvoračku funkciju. U poslednjem delu knjige razmatraju se poznata dela svetske književnosti u svetlosti antropološkog uvida koje ova ispitivanja nude.
U koji red literature valja smestiti Pavlovićevu knjigu Poetika žrtvenog obreda? U njoj je, možda, najviše reči o arheologiji i o mitologiji, ali ona diše i etnologijom, istorijom religijâ i istorijom umetnosti, ogledima iz književnosti… Ova knjiga je ipak najviše ono što joj naslov kazuje: pesnički, što će reći, samosvojan i originalan pristup verovatno najstarijem ljudskom fenomenu – žrtvenom obredu.
Akademik Vladeta Jerotić
