Krštenje u Novom Zavetu

U kolikoj meri je Isus Hristos osnivač prvobitnog hrišćanskog krštenja? Ovde nije dovoljno uputiti na Mt. 28, 19. U ovim rečima vaskrslog Hrista se nalazi samo zahtev za krštavanje ljudi ali nije objašnjena povezanost krštenja i Hristove ličnosti i njegovih dela. U judaizmu se već zna za krštenje obraćenika iz paganizma [= prozelita]. Jovan Krstitelj sve Jevreje smatra za prozelite i od svih njih zahteva krštenje za oproštenje grehova, s obzirom na predstojeći dolazak Mesije. Krštenje je spoljašnji čin i stoga nije Isusova tvorevina. U tom pogledu se ono razlikuje od druge Svete Tajne hrišćanske Crkve, od Večere Gospodnje, čiji se spoljašnji oblik vraća do Hrista. Ali veza između Hrista i krštenja izgleda još slabija kada uzmemo u obzir da sam Isus nije krštavao, barem ne za vreme svog delovanja među narodom. Tako je situacija ovakva: Jovan Krstitelj je, sledeći praksu jevrejskog prozelitskog krštenja, i sam krštavao; Isus nije krštavao; nakon njegove smrti prvobitna Crkva je ponovo krštavala. Da li je stoga ovo prosto vraćanje jovanovskom krštenju? Kako se krštenje koja su vršili apostoli razlikuju od krštenja koja je vršio Jovan a koja su takođe bila radi oproštenja grehova? Šta je novo u hrišćanskom krštenju rane Crkve i kako se ono može povezati unazad sa Isusom, iako ga on za života nije ni predlagao drugima niti je „utemeljio“ spoljašnji oblik krštenja?