Kada se govori o istoriji neke imperije ili o nekom istorijskom periodu, obično se pod time podrazumeva politička istorija. A ignoriše se jedan značajan deo života naroda o čijoj je istoriji reč. Politički život svakako jeste u skoro svim slučajevima određujući, ali, ipak, nije jedini aspekt život naroda.

U tom smislu je srpsko izdanje knjige poznatih francuskih vizantologa Žan-Kloda Šenea i Bernara Flizena Vizantija – istorija i civilizacija uzoran primer izlaganja vizantijske istorije, jer se istorijska građa uzima u celini. Inače, srpski priređivač je spojio njihove tekstova koji su se prvobitno, u okviru čuvene edicije „Que sais?“, pojavili odvojeno.

Pored toga što se skupa javljaju i politička istorija i analiza ostalih aspekata života Vizantinaca (tačnije Romeja), ono što je od posebnog značaja kada je u pitanju ova popularna sinteza (celovite) istorije Vizantije jeste to što su autori dozvolili samiμ Vizantincima da progovore o sebi. Na taj način su stavili sebe u poziciju „vodiča“ kroz svet srednjovekovnih Romeja nastanjenih u istočnom delu carstva. A kao osnovni zadatak pred sobom postavili upućivanje na dela i pojašnjavanje reči samih aktera istorije. Dakle, nisu, kao što je to običaj, bili naprosto samo naratori. Zbog su navodeći izvore u mnogo većoj meri nego što je to praksa.

Iako se radi o popularnoj sintezi vizantijske istorije, knjiga može biti od koristi i stručnoj javnosti, pre svega zbog obilja prevedenih navoda iz izvora, korisnih (i dobro reprodukovanih) ilustracija i umesnih komentara autora. Za „običnog“ čitaoca koji je zainteresovan za povest Vizantije, knjiga Šenea i Flizena predstavlja svojevrsni „putopis“ znatiželjnog i dobro informisanog putnika kroz grandioznu Imperiju.

B.P.