Učenje Apostola Adaja

Učenje apostola Adaja, koje se po prvi put pojavljuje na srpskom jeziku, anonimno je delo sirijske književnosti sa početka petog veka, koje pripoveda o dolasku hrišćanstva u grad Edesu. Vladar Edese, kralj Abgar, koji je bolovao od bolesti kojoj je tražio leka poslao je preko jednog od svojih slugu pismo Gospodu Isusu Hristu, za kojeg je čuo da u Palestini leči bolesne. Gospod je otpozdravio kralja sa rečima da će posle vaznesenja na nebo poslati jednog od svojih učenika koji će izlečiti boljku kojoj je kralj uzaludno tražio leka. Učenik kojem je Gospod, po piscu dela, namenio ovu misiju, bio je apostol Adaj, kojeg Jevsevije Kesarijski poistovećuje sa Tadejom, jednim od sedamdeset i dva apostola. Apostol Adaj je došao u Edesu, izlečio kralja Abgara i ustanovio prvu crkvu, iznoseći pravilno ispovedanje hrišćanske vere. Zanimljivo je da pisac dela, kao što i prevodilac navodi u uvodu prevoda, nastoji da prikaže apostolsko poreklo hrišćanstva u gradu Edesi, u isto vreme iznoseći ono što je smatrao za nominalno hrišćanstvo, otkrivajući tako svoje apologetske namere i projektujući u svoje delo shvatanje svog vremena i mesta.