Monografsko delo Muamera Halilovića Moć društva: islam, religija, civilizacija nesumnjivo predstavlja veliki doprinos filozofiji i nizu društvenih i humanističkih nauka. Ono odgovara na temeljna pitanja o uticaju društva na živote pojedinaca iz sveže i neistražene perspektive najistaknutijih islamskih mislilaca.
U njemu se, istorijskom i analitičkom metodom, prvo navode originalni odgovori na problematiku formiranja društvene zajednice iz perspektive peripatetičke škole i Ibn Halduna. Delo se, zatim, usredsređuje na poznija razdoblja islamske misli. Istraživanje njenog istorijskog konteksta otkriva suštinu te misli u transcendentnoj filozofiji Mule Sadre Širazija. Povrh značajnih uvida iz te epohe o moći društva, vredi istaći izuzetno suptilne epistemološke rasprave, kojima dr Halilović suvereno vlada, izlaže ih na jedan veoma zanimljiv i ubedljiv način i kritički evaluira sa izuzetnim smislom za njihovu relevantnost u kontekstu savremene filozofske teorije saznanja. Na kraju, ova knjiga ne ostaje dužna ni modernoj islamskoj društvenoj misli i njenim pažnje i hvale vrednim specifičnostima u odnosu na Zapad.
Naročito treba istaći originalnu i ubedljivu kritiku koju je autor izložio protiv stanovišta u sociologiji da religija nema kapacitet da pruži nove i obuhvatne modele društvene misli. Povrh toga što autor poseduje nespornu kompetenciju u sferi islamske filozofije, ovo obrazloženje bi mu nanelo nepravdu ukoliko ne bi sadržalo najveću pohvalu za duboko razumevanje zapadne filozofske tradicije, što je autoru omogućilo da iznese izvanrednu kritiku hjumovske perspektive u odnosu na religiozna verovanja, kao i da podvrgne jednog od utemeljivača sociološke nauke, Emila Dirkema, obuhvatnoj i razornoj kritici.
dr Mašan Bogadnovski
