275,00 rsd
Predavanja o „Ideji moralnoga“ pokazuju neka od trajnih obeležja Libertove filozofije. U ovim predavanjima naročito je istaknuto ukazivanje na konflikt kao izvorište morala, što mu je davalo mogućnosti da Kantova shvatanja poveže sa Sokratovim ili čak homerovskim idejama od agonu.
3 na stanju
Predavanja o „Ideji moralnoga“ pokazuju neka od trajnih obeležja Libertove filozofije. U ovim predavanjima naročito je istaknuto ukazivanje na konflikt kao izvorište morala, što mu je davalo mogućnosti da Kantova shvatanja poveže sa Sokratovim ili čak homerovskim idejama od agonu.
Iz pogovora Zdravka Kučinara
| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 780 |
| Godina izdanja | 2009 |
Hrišćanska religija kao religija vernosti takođe je izrazito „semiotična“ (ako hoćete „heraldična“).
Teologija jednog teologa, dostojnog svog imena, ne može biti drugo do sami pokret njegovog uma i ljubavi, dok tražeći istinu o Bogu izučava Sveto Pismo i posmatra Božija dela. (Etjen Žilson)
Kao i sve Žunjićeve studije i ovu odlikuje sveobuhvatnost, iscrpnost i akribičnost. (Ilija Marić)
U knjizi sabrani tekstovi, nastajali najvećim delom u drugoj deceniji našeg veka, grupisani su u četiri odelјka. U prvom je reč o najnovijim knjigama filosofa dijalektičko-hermeneutičke orijentacije (Kučinar, Buha, Basta, Žunjić), koji su u prvoj polovini osamdesetih godina prošlog veka bili okuplјeni oko časopisa Theoria, bilo kao članovi redakcije ili saradnici. Odelјak otvara beseda o Mihailu Đuriću. U drugom autor ispituje neke aspekte (filosofske, teorijske, političke) radova pojedinih naših pisaca različitih generacija (Crnjanski, Kiš, Kovač, Krstajić). U trećem su sabrani ogledi o ispaštanju, Petronijevićevom tumačenju Nјegoševe filosofije i filosofskim počecima ruskog mislioca Alekseja Loseva. Završni odelјak čine razgovori o autorovim knjigama i drugim vidovima njegovog rada, vođeni u proteklih sedamnaest godina na stranicama novina, časopisa ili na radiju.
Srpska filosofija ne postoji u jačem smislu, kao svojevrsna nacionalna filosofija, nego samo u slabijem smislu, kao osobena recepcija filosofskih tokova razvijenijih naroda.
