3.300,00 rsd
3 in stock
Knjigu čine, osim zanimljive i potresne autobiografije Nikodima Milaša, nekoliko značajnih studija i članaka koje je Milaš objavio u različitim prilikama, uvek značajnim za život pravoslavne Dalmacije, ali i pravoslavlja u celini.
Milašovi tekstovi posvećeni su temama iz kanonskog i crkvenog prava, a svojom dubinom i adekvatnim pristupom i danas predstavljaju korisno štivom svakome ko se ozbiljno bavi Crkvom, njenom istorijom i njenim odnosom prema državi.
| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 811 |
| Godina izdanja | 2005 |
Knjigu Oskara Kulmana, koja je otkad se pojavila nezaobilazna lektira svih teologa koji se ozbiljno bave problemom bogosluženja Crkve, čine dve po svemu izuzetne studije Osnovne odlike ranohrišćanskog bogosluženja i Evanđelje po svetom apostolu Jovanu i ranohrišćansko bogosluženje.
U najširem okviru, odgovarajući na moguća pitanja o važnosti potvrdno-odrečnog bogoslovlјa u kontekstu istinskog načina postojanja Pravoslavne Crkve, upravimo naše nadsvetske sile uma ka horizontima biblijsko-svetootačke, odnosno crkvene projekcije božanskog načina postojanja lјudi. Jedino u tom pravcu možemo prepoznati svaki relevantni bogoslovski iskaz koji zapravo predstavlјa egzistencijalni izazov preko koga iskreni bogotražitelј nikada ne može ravnodušno preći. (Predrag Petrović)
Svi pravoslavni katihizisi i priručnici brak definišu kao „svetu tajnu“ ili „tajnu“ Crkve. Ova definicija na prvi pogled deluje neobično; u brak stupaju i pravoslavni i nepravoslavni, ateisti, čitave generacije ljudi kojima je pojam „svete tajne“ potpuno nepoznat. Čovek se rađa, stupa u brak, rađa decu i umire. To su zakoni prirode, koje je Bog ustanovio i blagoslovio. Međutim, Crkva naročito izdvaja brak. Poseban blagoslov koji se daruje muškarcu i ženi koji stupaju u brak naziva se „svetom tajnom“. Zašto?
Ovo je treće izdanje poznate knjige đakona Milorada M. Lazića, u kojoj se ovaj učenik Dimitrija Bogdanovića i Atanasija Jevtića, na temeljan i sistematsi način, bavi teologijom tela i problemom polnosti.
Ukoliko postoji ličnost, čije je celokupno bogoslovsko stvaralaštvo i čitav život obeležen Evharistijom Crkve, onda to zasigurno jeste otac Aleksandar Šmeman. U zborniku Evharistijsko bogoslovlje sabrani su njegovi najznačajniji radovi koji se bave pitanjem Evharistije.
Analiza razvoja asketskog bogoslovlja u Vizantiji, koju je realizovao o. Georgije Florovski, razotkriva sve puteve i stranputice kojima se kretalo pravoslavno podvižničko mišljenje u prvom periodu svoje istorije. I što je još važnije, podseća da je hrišćanstvo ne samo bogoslužbena već i podvižnička religija, tj. da je put koji vodi ka oboženju liturgisko-podvižnički.
