3.300,00 rsd
3 in stock
Knjigu čine, osim zanimljive i potresne autobiografije Nikodima Milaša, nekoliko značajnih studija i članaka koje je Milaš objavio u različitim prilikama, uvek značajnim za život pravoslavne Dalmacije, ali i pravoslavlja u celini.
Milašovi tekstovi posvećeni su temama iz kanonskog i crkvenog prava, a svojom dubinom i adekvatnim pristupom i danas predstavljaju korisno štivom svakome ko se ozbiljno bavi Crkvom, njenom istorijom i njenim odnosom prema državi.
| Autor | |
|---|---|
| Izdavač | |
| Broj strana | 811 |
| Godina izdanja | 2005 |
Svi pravoslavni katihizisi i priručnici brak definišu kao „svetu tajnu“ ili „tajnu“ Crkve. Ova definicija na prvi pogled deluje neobično; u brak stupaju i pravoslavni i nepravoslavni, ateisti, čitave generacije ljudi kojima je pojam „svete tajne“ potpuno nepoznat. Čovek se rađa, stupa u brak, rađa decu i umire. To su zakoni prirode, koje je Bog ustanovio i blagoslovio. Međutim, Crkva naročito izdvaja brak. Poseban blagoslov koji se daruje muškarcu i ženi koji stupaju u brak naziva se „svetom tajnom“. Zašto?
Najobimnija publikacija o gnosticizmu koja se može naći na srpskom jeziku. Tematski blok sadrži četiri izvorna teksta na starogrkom i njihov prevod na srpski, kao šesnaest prvrorazredni studija. Sam broj sadrži i još više od dvadeset drugih priloga, od prvog prevoda sa sirijskog teksta Afraata O veri, prevoda sa starogrčkog Prokla Dijadoha O sveštenim umećima kod Jelina, prevoda Hegelove filosofske disertacije sa latinskog itd, itd.
Ovo je treće izdanje poznate knjige đakona Milorada M. Lazića, u kojoj se ovaj učenik Dimitrija Bogdanovića i Atanasija Jevtića, na temeljan i sistematsi način, bavi teologijom tela i problemom polnosti.
Analiza razvoja asketskog bogoslovlja u Vizantiji, koju je realizovao o. Georgije Florovski, razotkriva sve puteve i stranputice kojima se kretalo pravoslavno podvižničko mišljenje u prvom periodu svoje istorije. I što je još važnije, podseća da je hrišćanstvo ne samo bogoslužbena već i podvižnička religija, tj. da je put koji vodi ka oboženju liturgisko-podvižnički.
Svaki ideal se odnosi na oblast želateljnog. Sa druge strane, religija u čovekovom životu po preimućstvu ima praktični značaj. Čoveka religioznim ne čini teorijsko traženje rešenja zagonetke stvaranja sveta, nego žudnja za spasenjem, stremljenje ka dostizanju dobara koja zadovoljavaju najdublje potrebe njegovog duha.
