Abadon anđeo uništenja, poslednje Sabatovo delo, vrlo je složen roman koji daje umetnički i društveni presek čitavog 20. veka i promišlja uzroke i smisao zla. U njemu se sam autor, Sabato, pojavljuje kao književni lik koji piše o događajima u Buenos Airesu 1973. Godine, a kao protagonisti tih događaja pojavljuju se junaci prethodnog Sabatovog romana O junacima i grobovima. Mešajući stvarnost i književnost, on razvija fiksaciju glavnog junaka o postojanju jezgra zla – sekti slepih prosjaka u katakombama velikog grada gde su okupljeni ljudi koji vladaju svetom.
Okrećući se starim kosmogonijama ali i Novom zavetu, gde je objašnjena borba Boga i Đavola, Sabato uvodi u ovaj roman Abadona, palog anđela, pod čijom filozofijom sveopšteg uništenja nastaju na zemlji pošasti kao što su nacizam, Hirošima,Vijetnamski rat…
