Osnove živopisanja dočekuju svoje drugo izdanje kao jedan od najomiljenijih i najkorisnijih slikarskih priručnika – kako u Srbiji tako i šire. Između dva srpska izdanja, naime, knjiga je objavljena na rumunskom i na bugarskom jeziku, stekavši time brojne čitaoce na tri jezika, kako među samim živopiscima tako i u najširoj akademskoj publici.

Ono što je u ovoj knjizi najdragocenije umetničkom čitalaštvu su, naravno, brojni i besprekorno reprodukovani primeri konkretnih slikarskih postupaka, metodološki organizovani kako bi postupno uveli čitaoca u živopisačku praksu, te pedagoški preispitani kroz decenijsko nastavno iskustvo na Akademiji Srpske Pravoslavne Crkve za umetnosti i konservaciju. Budući pak da je umetnost ikone oduvek bila i ostala duboko teološki motivisana i promišljana, detaljno teorijsko tumačenje i preispitivanje slikarskih postupaka i ikonografskih formi koje kroz njih nastaju pokazalo kao vrlo važan aspekt pedagoškog procesa usmerenog ka formiranju celovito obrazovanih ikonopisaca. Pošto, iz ovih razloga, teorijskim aspektima knjige nije posvećeno manje pažnje nego praktičnim, sadržaji koji su u njoj predstavljeni su se – spram svoje multidisciplinarne teorijsko-umetničke interpretativne širine i otvorenosti – pokazali korisnim, kako teoretičarima iz umetničkih, bogoslovskih ili istorijskih oblasti, tako i svim onim čitaocima koji žele podrobnije da se upoznaju sa drevnim i savremenim živopisačkim iskustvima i praksama.