Ukoliko je modernistički veliki narativ sekularizacije umnogome i potisnuo iz javnog života ideju blasfemije kao atavistički relikt drevne iracionalne prošlosti, u postsekularnom svetu, koji iracionalno priznaje kao valjano, ona se vraća na velika vrata kao sad postmoderni fenomen. Svaka identitetska grupa ima pravo na svoju verziju realnosti koju je iznova problematizovano dovoditi u pitanje.